Skip to main content

Erika Eleniak, 30 jaar Baywatch

26 maart 2019

Na 2 jaar en 9 edities hard werken hebben we niet alleen een heerlijk magazine neergezet en heel veel moois beleefd, het begint ook echt vruchten af te werpen. Erkenning. Dat wordt weer eens temeer duidelijk wanneer onze redactie een verzoek krijgt van Varol Porsemay. Varol komen we met regelmaat tegen als manager van diverse grote namen en sterren uit het buitenland. Erika Eleniak is binnenkort in Nederland en deze 10e editie lijkt hun een goed moment voor een interview met Amsterdam XXXL. Het valt even stil aan onze kant. Erika Eleniak de filmster? Baywatch Babe Erika Eleniak? 

De afspraak is snel gemaakt en de voorbereidingen zijn direct in volle gang. Journalistieke research begint tegenwoordig, als zo veel in het leven, op Google. Dat blijkt deze keer tegen te vallen. Het C.V. met film- en televisieoptredens is zo gevonden, dan nog wat foto’s en een wiki:

Erika Maya Eleniak (Glendale (Californië), 29 september 1969) is een Amerikaanse Playboy-Playmate en actrice.

EERSTE FILMKUS

Haar eerste rol had ze in de film E.T. the Extra-Terrestrial (1982) – als het meisje dat gekust wordt door Elliott. Ze speelde Shauni McClain in de televieserie Baywatch van 1989 tot 1992 en was met Steven Seagal te zien in de film Under Siege (1992). Eleniak kreeg in januari 2006 een dochter.

Met wat meer zoeken en graven komt er nog wel iets boven tafel, maar heel spannend is het niet. Geen roddel, geen achterklap, geen drank-, drugs- of seksschandalen. Bijna blanco en met groot enthousiasme gaan 2 van onze gewaardeerde redactieleden die avond richting het prachtige Apollo Hotel. Beide heren redactieleden ergens tussen de 15 en 25 jaar toen, begin jaren ’90 van de vorige eeuw, Baywatch op de Nederlandse televisie werd uitgezonden. Nu grijzend, ondernemend en opvallend enthousiast dus. Hun relaas.

Alles is tot in de puntjes voorbereid wanneer wij binnenkomen. Manager Varol Porsemay en zijn compagnon zitten al op ons te wachten. Fotograaf Bram Heimens heeft een mooi plekje vrij weten te maken. Koffie, thee en drankjes staan klaar. Varol begint direct vrolijk te vertellen. Hij is al een paar dagen onderweg met Erika door Europa en het is één groot feest. De ontmoetingen, de lachpartijen, maar vooral het altijd prettige gezelschap van Erika Eleniak wordt meermaals benoemd. We moeten vooral niet vergeten te vragen naar gisteren in Duitsland. De rest komen we vanzelf wel achter zegt Porsemay met een veelbetekenende glimlach, waarvan wij nog geen idee hebben wat er achter te zoeken.

Niet veel later komt Erika Eleniak binnen. Hoewel we beter weten kijk je toch even of je haar ‘nog’ herkent, die sexy girl-next-door in rood badpak. Geen rood badpak, geen wilde lange blonde lokken, geen sexbom. Een prachtige verschijning stapt met uitnodigende glimlach op ons af en stelt zich keurig voor: “Hi, I’m Erika. Nice to meet you. I love your magazine, thanks for having me.” Weer valt het even stil aan onze zijde. Vanaf dat moment raken we in een gesprek verzeild waarvan je hoopt dat het nooit meer stopt. Erika Eleniak is vriendelijk, warm, geïnteresseerd en betrokken. Alles is bespreekbaar en het ene onderwerp na het andere vliegt over tafel. Laten we dan maar gewoon bij het begin beginnen. Je begon te acteren toen je 10 jaar was. Het meisje en de kus in E.T.. “Nee hoor, dat was niet het begin. Toen had ik al bijna een half leven acteren er op zitten. Mijn vader zijn vriendin had een castingbureau en mijn 4 zussen, m’n broer en ik werden regelmatig eventjes ergens voor ingezet. Het was mijn vader die als eerste tegen me zei dat ik iets met het acteren moest gaan doen. Toen al. Dus voordat E.T. kwam had ik al allerlei figuratierolletjes gespeeld en in commercials geacteerd. Zo’n grote productie is wel iets anders. Op dat moment wisten we natuurlijk ook niet dat het een van de meest iconische films van de 20e eeuw zou worden. Dan nog, stel je voor: een meisje van 10 op zo’n enorme filmset, Steven Spielberg er bij en dan je eerste filmkus. Indrukwekkend hoor. Een fantastische ervaring. Die opnames dan, die kus was nog een beetje eng. Gelukkig vond de tegenspeler het ook verschrikkelijk om te doen. Hij was ook 10. Vanaf dat moment wist ik zelf ook, ik wil acteren.

PAMELA ANDERSON

Erika doet in haar tienerjaren de nodige ervaring op met kleine rolletjes in films en commercials en begint ook als fotomodel steeds meer op te vallen. In 1989, amper 18 jaar, maakt de wereld kennis met Erika Eleniak. Lifeguard in de wereldwijde hitserie Baywatch en covergirl op de Amerikaanse Playboy in july van dat jaar. Aandachtig luisteren we verder als Erika ons nog even mee terugneemt naar de tijd dat ze de voor ons zo bekende Shauni McClain was. Over hoe zwaar de draaidagen waren. De erbarmelijke omstandigheden op de set. In weer en wind op dat strand, in dat badpak. Maar ook over de hechte band met iedereen die aan Baywatch meewerkte. Dat het net een warme familie was, op die vaak zo koude stranden. Dat we nog maar eens goed moesten terugdenken aan die eerste 3 seizoenen. Kleine films waren het, met verhaallijnen over het wel en wee van de strandwachten en alles wat ze tijdens werktijden meemaakten. En daarbuiten. Het waren de nineties, het decennium van de videoclip. Baywatch werd ook steeds meer in die stijl gedraaid. De actrice in Eleniak wilde meer. “Ik vond het fantastisch hoe Baywatch veranderde en hoe het er uit ging zien. Echt te gek. Maar het paste mij niet. Hoe meer het veranderde hoe minder ik me er in thuis voelde. Toen ben ik gestopt. Op zoek naar rollen die ik beter vond passen en dat ging ook al snel weer heel goed. Baywatch kreeg Pamela Anderson er voor in de plaats. Volgens mij is zij degene geweest die Baywatch wereldwijd onvergetelijk heeft gemaakt. Daar is iedereen beter van geworden.”

DAT MEISJE VAN BAYWATCH

Het valt ons op dat de bijna 50-jarige Eleniak enkel vol lof over haar pikante fotoshoots en haar toch wel uitdagende rol in Baywatch spreekt. Zulke keuzes hebben vaak de nodige gevolgen voor een carrière. “Allereerst zou ik zeggen als je ooit in de Playboy gaat staan, doe het als je 18 bent. Wel zo appetijtelijk. Ik wist dat het consequenties zou hebben. De Playboy-shoots en zeker Baywatch hebben in eerste instantie deuren voor me geopend en daarna had ik een stempel. Dat wist ik van tevoren. Vergeet niet dat ik toen al meer dan 10 jaar in het vak zat. Hoe jong ik ook nog was, ik wist wat ik deed en ik wist wat ik wilde. Ja, het heeft me wel eens een film gekost later en ja ik heb mezelf veel meer moeten bewijzen voor de rollen die ik wilde spelen als serieus actrice. Ik had geluk dat ik al snel na Baywatch in Under Siege speelde met onder andere Steven Siegal. Toch heb ik daarna nog vaak genoeg bij de eerste auditie gehoord “Oh ja zij, die van Baywatch.” en dan stond ik al gauw 3-0 achter. Wat ik nooit had kunnen vermoeden is dat het me nog zo lang heeft tegengewerkt. Een jaar of 10 geleden was ik in de race voor een grote rol die ik graag wilde. Er waren veel audities en veel gegadigden, uiteindelijk bleven er twee over. Ik was er een van. Omdat ik dat meisje van Baywatch was durfden ze het toch niet aan met mij. Dat meisje van Baywatch!? Ik was al ruim de 30 gepasseerd en Baywatch lag al meer dan 15 jaar achter me. Dat vond ik wel vervelend. Vooral vervelend dat mensen niet verder kijken. Weet je wat ik allemaal gedaan heb in die 15 jaar?” 

‘Wat velen niet weten, is dat ik jarenlang therapeute ben geweest’

THERAPEUTE

Erika blijft vol overgave vertellen over independent movies, prachtige rollen die ze heeft mogen spelen en hoe mooi het acteervak is. “Iedereen kent mij van de grote hits, veel mensen weten nog wel wat meer films of tv-programma’s te noemen, maar wat velen niet weten is dat ik ook jaren lang therapeute ben geweest. Een prachtig project waar we ontspoorde jongeren opvingen. Die kregen dan allerlei soorten hulp en ondersteuning. Ik gebruikte het acteren als therapie. Door rollen te spelen kunnen jongeren zich vaak beter uiten. En inleven. We hebben daar een heleboel bereikt. Jongeren die echt op het randje leefden of geen uitzicht meer hadden. Jongens en meiden op weg naar volwassenheid die thuis niets anders hoorden dan dat ze niet goed genoeg waren.” Voor het eerst is de toon van Erika veranderd en spreekt zij langzaam tot het gesprek helemaal stil valt en de tranen langs haar wangen rollen. Heel even lijkt zij ergens anders. ‘We hebben daar mooie resultaten geboekt en mensen hun leven echt veranderd. Dat lukt niet altijd. Daar moet ik opeens aan denken.” En weer valt Erika stil.

Het is een van de projecten waar Eleniak jaren energie in heeft gestoken, maar wat niet echt bekend is. Zeker niet bij het publiek. “Momenteel ben ik met een mooi project bezig. Daar komt voor mij eigenlijk alles samen. Ride it out. Een tv-programma waarbij mensen met psychische problemen     gaan werken met paarden. Je hebt geen idee hoe helpend en therapeutisch paarden met mensen in geestelijke nood kunnen werken. Het is prachtig om te doen. Ik doe dat programma, anders kan ik het eigenlijk niet noemen. Ik ben niet de presentatrice van de show, ik ben niet de therapeut. Ik ben vooral betrokken en ben er voor de deelnemers. Het wordt echt een programma waar ik veel in kwijt kan en waar ik enorm trots op ben.” Ook dit is nieuw voor ons. Nu we het wiki-lijstje toch al geheel hebben besproken geven we zelf ook maar eerlijk toe dat we tijdens de voorbereidingen echt ons best hebben gedaan het leven van Erika Eleniak naar boven te halen, maar dat er weinig te vinden is. Echt spannend werd het niet. 

OP DE VLUCHT

Erika begint te lachen. “Je bedoelt of ik een wild sterrenleven achter de rug heb vol drank, drugs en sex? Ik ben verliefd geworden op Canada. Vervolgens ben ik verliefd geworden op een Canadees. De verhalen waar jullie naar zoeken worden gemaakt en geschreven door journalisten in Hollywood. Op het moment dat ik een wild leven vol feesten had woonde ik over de grens. Wees gerust, ik heb mijn portie drugs wel gehad.”, ze moet er weer hard om lachen. Je kunt je het haast niet voorstellen, deze keurige charmante verschijning wild fuivend het leven door. Waar we 25 jaar geleden van droomden was dus gewoon werkelijkheid. In Canada.

“Ondertussen woon ik al weer even in Amerika. Hoe veel ik ook van Canada ben gaan houden, de scheiding van de vader van mijn dochter was zo lelijk dat we uiteindelijk terug moesten naar Amerika. Op de vlucht voor m’n ex. Dat heeft een paar jaar geduurd allemaal en is echt verschrikkelijk geweest. Voor mij, maar natuurlijk vooral voor mijn dochter die toen nog echt een klein meisje was. We zijn bang geweest en hebben samen een nieuw leven voor ons moeten bouwen. Dat vind je ook nergens online terug. Vind ik ook niet nodig. Die jaren zelf werden geregeerd door angst en daarna sluit je het af. Het wordt al gauw moddergooien terwijl ik de aandacht veel liever op de mooie en positieve dingen in mijn leven richt. Daarvan is het allerbelangrijkst de sterke band met mijn dochter Indyanna. Hoewel ik niet weet hoe sterk die band nog is sinds mijn vertrek 2 weken geleden naar Europa. Ik vind dat nogal wat zo’n reis alleen. Mijn 13-jarige meisje zo lang achter moeten laten. Ik mis haar al voor ik vertrek. Dat was bij haar toch wel even anders deze keer. Ze was mee naar het vliegveld om me uit te zwaaien. Zwaaien werd al helemaal niets, maar zelfs een knuffel kon er met moeite af. Ze was druk met haar mobiel in de weer en toen ik zei dat ik toch wel heel lang wegging keek ze even op van haar telefoon en bevestigde dit met een kort “ja, ja.” Ik moest echt m’n tranen bedwingen. Ze wordt gewoon al groot. Ze redt het al makkelijk zonder mij. Dat denkt ze in ieder geval wel als je ons afscheid zo zag. Tegelijkertijd maakt het me ook zo ontzettend trots. Het is zo’n fantastische meid. We hebben heel veel lol samen. Ik bel haar elke dag en dan voel je hoe sterk we elkaar missen. Morgen vlieg ik terug naar huis. Terug naar mijn kind.”

Ons gesprek had al lang klaar moeten zijn en we hadden al aan tafel gemoeten in de aangelegen Harbour Club Zuid. Gelukkig gaan ze daar begripvol om met gesprekken die uitlopen, want we zijn ondertussen al ruim een uur verder dan het tijdstip dat onze tafel is gereserveerd. We concluderen dat Erika veel en prachtig vertelt en tegelijkertijd ook niet veel zegt. Ja er waren feesten, drugs en een vechtscheiding, maar details krijg je niet echt mee. Het is de toegankelijkheid van deze All-American-Girl waardoor je makkelijk de verhalen en emoties krijgt voorgeschoteld en de gedistingeerde zijde van deze ster die zorgt dat het bij de verhaallijnen blijft. Namen en rugnummers worden niet vermeld. Kunnen we nog wel iets verwachten van Eleniak binnenkort. Zit daar nog een primeur of geheim? “Ik werk aan een aantal projecten. Ride it out is voor mij het belangrijkst op dit moment. Ik ben met wat filmwerk bezig. Gisteren was ik in Duitsland. Ik had een afspraak met Steven Siegal. Heerlijk om die man weer eens te zien. Dat blijft een bijzonder figuur. Als je interviews met hem ziet zegt hij meestal niet veel meer dan ja en nee. Gister zei hij ook niet veel meer dan ja, nee en “Good to see you.” Dat is typisch Steven, zo is-ie namelijk tegen iedereen. Het was heerlijk om weer even een aantal van die mensen te zien en spreken en bij Siegal te zijn. Over eten gesproken, we moeten aan tafel.”  Begrijpen we dit nou goed? Wordt er gewerkt aan een vervolg van Under Siege en krijgen wij dat nou zo even tussen neus en lippen door aangeleverd? “Dat zei ik niet. Je weet het nooit. Ik ben wel met wat filmprojecten bezig.” Een grote lach, een dikke knuffel en dan gaat Erika ons voor richting de Harbour Club. Aan tafel met onze eigen lifeguard. We proosten op de 10e Amsterdam XXXL.