Skip to main content

Patty heeft haar plek gevonden

26 maart 2019

Al sinds de eerste XXXL zo’n beetje proberen we Patty Brard uitgebreid te spreken. Ondertussen heeft ze SBS achter zich gelaten, vertrok ze voorgoed naar Ibiza en onderging ze een operatie om nogmaals het gevecht met het alsmaar groeiende overgewicht aan te gaan. Te oud, te dik, te lang op tv. Eindelijk was er dan die ja. Ja, we gaan een interview doen.

WIJ ZAGEN HET AL VOOR ONS, het Grote-Patty-Brard-Interview. Nog 1 keer kijken we terug op ruim 40 jaar Brard in de spotlights. Patty lachte alleen maar. Zoals altijd met de dames en heren van tv, ze kon er nog even niets over zeggen, maar er zat van alles aan te komen. Dat blijkt ook wel als we een afspraak proberen te plannen. De agenda is overvol terwijl er bijna wekelijks nieuws naar buiten komt over wat Patty nu weer gaat doen. Terugkijken? Die vrouw is pas net begonnen.

BLOEMEN VOOR KARIN

Als we haar huis aan de Amstel betreden is het alsof we er gister nog waren. Hondjes Lulu en Bibi draaien enthousiast om ons heen, Patty’s man Antoine gezellig erbij in de keuken. Patty schenkt thee voor ons in en we raken gelijk in gesprek. Ze wonen hier prachtig. Het is een groot huis en in ieder detail is de hand van architect Antoine te voelen. Toch hebben de huiselijkheid en de gezelligheid de overhand. Ze wonen hier nu tien jaar samen en dan te bedenken dat ze het nog niet eens zo lang geleden in de verkoop hadden.

‘Ik was het zat. Alles. Vooral de manier waarop de dingen gaan, zeker in mijn vak, irriteerden me steeds vaker. Nu zie ik zelf ook dat ik in die tijd niet lekker in mijn vel zat en niet op mijn plek was. De dingen die me toen irriteerden zijn ook de aanleiding geweest om weer eens goed naar mezelf te luisteren. Misschien zou ik Karin nog een bloemetje moeten sturen als dank.’

Karin de Groot is de voormalig directeur televisie bij SBS die Patty ‘niet meer fris en fruitig’ noemde toen zij over een nieuw programma in gesprek waren. Niet veel later nam Patty ontslag. ‘Dan houd ik liever de eer aan mezelf, je weet zelf ook wel hoe dat gaat aflopen. Het is niet lekker na zo veel jaren werk, dat je contract niet verlengd gaat worden en de laatste woorden die je meekrijgt ‘niet helemaal fris en fruitig’ zijn.’

DE ZIEKTE VAN BELANGRIJKHEID

Patty weet als geen ander hoe het werkt in de Nederlandse wereld van glitter, glamour en showbizz. ‘Het gaat niet om de boodschap. In ieder vak komt er een moment dat je er te oud voor wordt, in de entertainmentindustrie komt dat voor velen ook al veel eerder dan de pensioengerechtigde leeftijd. Ik heb een representatief beroep, dus als ik een maatje te groot word op beeld naar jouw idee, kunnen we daar zelfs over praten. Het gaat om de toon. Ik doel niet specifiek op iemand, of op SBS, of op RTL, waar ik nog niet zo lang geleden een contract tekende en toen toch weer niet. Het is iets wat overal in televisieland voorkomt. Oud-Luv’-collega Marga Scheide noemde dat vroeger al de ziekte van belangrijkheid. Als mensen een aantal jaren meedraaien, gaan ze opeens interessant doen en zo’n denigrerend toontje aannemen tegen bijna iedereen. Eigenlijk tegen iedereen behalve hun eigen ‘bazen’. Zo belachelijk vind ik dat. Ik kan oprecht zeggen dat ik bij iedereen hetzelfde ben en tegen iedereen hetzelfde praat. Of dat nou m’n werkster is, de cameraman of de zenderbaas. What you see is what you Pat.’

BEST OF BOTH WORLDS

Het was in die periode dat Patty ook Nederland achter zich wilde laten. ‘Antoine kreeg steeds meer werk op Ibiza, op een gegeven moment was hij met zeven villa’s tegelijk bezig. Ik zat vaak hier. Niet leuk, niet gezellig, gewoon niet. We kregen de kans het huis te betrekken waar we nu twee jaar wonen en het leek zo te moeten zijn. Zo gaat alles in mijn leven. Het komt niet uit de lucht vallen, we werken er keihard voor, maar dan dient het zich ook aan. Dus daar gingen we. Een huis op Ibiza.’

Patty en Antoine wonen op een prachtig stuk van het eiland. Niet het populaire drukke deel, maar ergens in idyllisch San Miquel. Ondertussen werd de woning in Nederland te koop gezet. ‘Er zijn altijd twee factoren. Het dient zich aan én het moet goed voelen. Het verkopen van dit huis zat ons toch niet helemaal lekker. Het ging ook helemaal niet. Genoeg kijkers en geïnteresseerden, maar niet de juiste. Bij alles wat Antoine ontwerpt stopt hij zijn hele ziel en zaligheid erin. Dan is dit ook nog eens het huis waar we wonen. Antoine verkoopt dit huis echt niet zomaar aan iemand. Sterker nog, niemand was goed genoeg. Ondertussen was ik bijna drukker dan ooit met televisie en was ik steeds vaker nodig in Nederland. Zeg nou zelf, kijk even voor je.’ Patty draait zich om en kijkt met ons over het kabbelende water en de weilanden in de verte. Idyllisch Ibiza daar, idyllisch Nederland hier.

Bij interviews als deze komt het niet vaak voor dat de partner aanwezig is of het gezellig vindt om aan te schuiven. Maar Antoine praat honderduit over de projecten waar hij mee bezig is en hoe Patty en hij hun kleine paleis op het eiland hebben gebouwd. En dat het toch wel heel stil is op Ibiza in de winter als zijn vrouw hier in Nederland aan het werk is. Het laatste half jaar zagen ze elkaar ongeveer vijf dagen per maand. Manlief heeft het werk dat meekon opgepakt, meegenomen en werkt nu ook al een goed aantal weken aan de Amstel. Hij kijkt Patty nog even liefdevol aan en loopt dan naar zijn kantoor boven.

DOOR DIK EN DUN

‘Het is heerlijk dat we dit zo kunnen doen’, zegt Patty. ‘Als we hier zijn, mis ik Ibiza na een tijdje. En andersom. Dat je dan kunt wonen, leven en bewegen tussen deze twee mooie plekjes is te gek. Daarnaast houden we erg veel rekening met elkaar en vooral elkaars werk. Dat is de factor die ons bij elkaar vandaan houdt. Dat respecteren we, maar we waken er wel voor dat we momenten delen. Doordat we lang niet altijd samen zijn, is het misschien wel makkelijker om het zo goed te kunnen hebben met z’n tweeën.’ Het mag gezegd, de liefde tussen Patty en haar man lijkt nog altijd te sprankelen als in het begin. Zoals ze naar elkaar kijken, zoals ze tegen elkaar praten, zoals ze over elkaar praten, er spreekt altijd liefde en respect uit.
‘Er valt geen onvertogen woord tussen ons. Uiteraard is er onenigheid, maar niets waar we niet samen uitkomen. Het gemak waar dat mee gaat zegt mij dat Antoine en ik voor altijd zijn. Het kwam niet vanzelf, maar uiteindelijk dient het zich aan en tot op de dag van vandaag voelt het goed. Ik bewonder Antoine om wie hij is, wat hij doet, maar vooral hoe hij met iedereen omgaat. En dat je weet dat hij altijd voor je klaarstaat. Dat is een fijn gevoel. Door dik en dun. Ook door dik. Antoine heeft nooit iets naars gezegd over mijn lichaam. Eén keer verstond ik hem niet goed. Of ik wilde het niet horen, ik weet niet wat er gebeurde. Ik was bezig met die maagverkleining: zal ik wel, zal ik niet. Waarop Antoine terecht zei: ‘Ik zou het doen, want je doet er alles aan, hebt alles geprobeerd, maar niets helpt. Je wordt alleen maar dikker’. Mijn hoofd hoorde op dat moment ‘Je wordt alleen maar dikker’. Die hele zin ervoor hoorde ik gewoon niet. Boos was ik. Boos! Antoine heeft alle zeilen bij moeten zetten voor ik wilde luisteren.’ We moeten er hard om lachen.

Patty is ondertussen 35 kilo afgevallen en weer lijkt ze iets dunner dan de laatste keer dat we haar zagen. ‘Dat is de sportschool. Ik train regelmatig. Vanmorgen lag ik om 7.30 uur wakker in m’n bed, ik dacht: hup naar de sportschool. Je kan wel blijven liggen, maar wat dan? Dat had ik voorheen dus niet gedaan. Verder is het hard werken. Ik mag maar kleine hapjes eten en dat dan elke twee uur. Niet eten bij het drinken. Niet drinken bij het eten. Geen alcohol. Niet te veel vetten. Tekorten aanvullen met vitaminepillen en vitamineshots. Ik heb aan alle kanten al fouten gemaakt en dat wordt gelijk afgestraft. Hard ook. Als je een beetje te veel eet, als je eventjes te laat eet: je bloedsuikerspiegel schiet alle kanten op en zelf schiet je zo in een hypo of een hyper. Ik heb het nu een keer of vijf meegemaakt. Hartkloppingen, koppijn en je voelt je ongekend lamlendig. Dan ga je nog beter oppassen. Je bent er de hele dag mee bezig, wat dat betreft beheerst het echt voor altijd wat en hoe je eet en drinkt. Iedereen die zegt ‘Zo wil ik ook wel eventjes afvallen’, nodig ik van harte uit een weekje mijn leven te komen leven. Voor mij is dat dus de rest van mijn leven. Ik ben er blij mee, maar het is en blijft werken, opletten en aanpassen. Zelfs nu ga ik de fout in, ik moet iets eten, dus dat doe ik ook ondertussen, maar ik mag niet praten en eten tegelijk. Dat gaat nogal lekker tijdens een interview.’

HET PERFECTE PLAATJE

Patty maakte vorig jaar met Diederik Jekel het programma Vetgelukkig?! waarin overgewicht centraal stond. ‘Het was een prachtig project om aan te werken. Met heel veel liefde gemaakt. Het gekke was dat ik er zelf niet zo bij stilstond hoe ik er op dat moment uitzag op beeld en hoe ik was veranderd. Dat viel me pas op toen Het perfecte plaatje werd uitgezonden. Dat programma is over een wat langere tijd opgenomen en net na mijn ingreep. Je zag me elke uitzending gewoon centimeters smaller worden op beeld. Heel raar. Heel confronterend. Wat een te gek programma is dat trouwens zeg. Ik kwam er niet zo lekker in, in het begin. Dat kan ik dan niet hebben hè. Dan ga ik me verdiepen, lessen nemen, alles werd uit de kast getrokken. En dan gewoon winnen. Weet je wat nóg veel gaver is? Herman den Blijker gebruikt mijn foto’s als promotiemateriaal. Nieuwe Revu belt om te vragen of ze het werk van fotografe Patty Brard kunnen gebruiken. TLC wil dat ik de portretfoto’s van de kandidaten van mijn programma maak. Dat is toch te gek! Ik ben zo van fotograferen gaan houden.’


VOORBEELD VOOR DE WERELD

Voor TLC maakt Patty een nieuw programma met schoonfamilies. De opnames waren in Thailand. Ouders met schoondochter of -zoon proberen om daar onder de vleugels van Patty te doen wat thuis niet lukt, namelijk een beetje normaal met elkaar omgaan. ‘Er is een meid die bevallen is en de schoonmoeder niet op de hoogte brengt van de geboorte van het kind, omdat het niet botert tussen de twee. Draken van schoonouders zitten er ook tussen. Ik denk dan: doe even normaal. Ondertussen heb ik genoeg ervaring in het leven om wat nuttige dingen te zeggen en soms komt dat ook net even beter aan omdat Patty Brard het tegen ze zegt en niet de buurvrouw van de hoek. Daarnaast wil een beetje Thaise zon en strand ook wel helpen natuurlijk. Ik heb er gelijk een paar dagen achteraan geplakt om zelf ook even bij te komen. Dat moest ook wel, want het is hard werken en ik zit overal bovenop. Bij een van de vergaderingen tijdens het ontwikkelen van het programma zaten er opnames in het schema waar ik niet bij hoefde te zijn. Momenten bijvoorbeeld waarop de familie met elkaar gaat praten. Camera’s niet al te opvallend aanwezig. Dan hadden ze mij van het schema gehaald. Maar ik wil daar gewoon bij zijn. Ik wil zien wat die cameraman opneemt, ik wil zien wat er met de familie gebeurt. Het is niet zo dat ik er niet bovenop zit, omdat ik dat moment niet in beeld ben. Dan maar verstopt achter een deur in een kamertje; ik ben bij elke seconde betrokken. Het team van TLC is heerlijk om mee te werken. Zo gedreven. Het is echt niet alleen gezeur bij televisie. Overal werken goede, leuke, creatieve mensen. Het programma voor TLC is een wereldwijde pilot. Als dit werkt, gaan ze het dus in allerlei talen en voor allerlei landen opnemen. Met mijn uitzendingen als basis. Zo ben je te oud en zo ben je wereldwijd een voorbeeld.’

DOCHTER

Dan ligt toch het onderwerp familie op tafel. Een onderwerp dat door de jaren heen steeds weer terugkomt in interviews met Patty. ‘Weet je wat het is, als iemand succesvoller is in een familie of rijker, of meer aanzien heeft, is er altijd wel iemand die jaloers is. Ik kan daar niet zo goed mee omgaan. Ik kan daar niets aan doen. Je kunt zeggen en doen wat je wilt, als iemand zich minder voelt of denkt dat de ander zich beter voelt, dan krijg je scheefgroei. Dan valt een familie uit elkaar. Mensen gaan kanten kiezen, mensen gaan elkaar mijden. Er worden soms dingen over mij gezegd in mijn familie die nergens op slaan. Ik snap nooit waarom mensen zo met elkaar om moeten gaan. Ik weet wat je gaat vragen, maar nee, ik heb nog geen contact met mijn dochter. De grote les in mijn leven is geduld voor de liefde. Dus het komt goed tussen ons op een dag. Ik heb er alles aan gedaan, alles gezegd. Geduld voor de liefde, het komt zeker goed.’

LUV’4. OF 5

Als we dan toch de vaste punten doornemen, kunnen we het niet laten te vragen naar de laatste ontwikkelingen van Luv’, de meidengroep waar Patty natuurlijk furore mee maakte in de jaren zeventig en tachtig. Patty heeft zich een aantal keren duidelijk uitgesproken op sociale media over nieuwe ontwikkelingen van de ietwat oudere meidengroep. ‘Dat wordt ook al gauw verkeerd uitgelegd, hoor. Ik gun die meiden alles, allemaal. Voor mij is het een gepasseerd station, waar ik ook met alle plezier nog een keer naar terug ben geweest een paar jaar geleden. Wat zij ermee doen en hoe, daar zal ik me niet mee bemoeien. Waarom zou ik? Dat kan en hoeft ook helemaal niet, want daar zijn gewoon wetten en regels voor. Dus doe lekker waar je zin in hebt, maar doe het wel netjes. Er zijn artiesten bij betrokken, fotografen, allerlei rechthebbenden. Zolang je zorgt dat iedereen zijn deel krijgt zoals het wettelijk hoort, zul je mij niet horen. Anders trek ik aan de bel. Natuurlijk gaan mensen zeggen dat ik het de dames niet gun. Ik gun ze het allerbeste en ik wens ze heel veel plezier. Echt. Maar anderen hebben daar ook hard voor gewerkt en ere wie ere toekomt.

Wat me dan wel weer opvalt, nu Chimène van Oosterhout Patty 4 of Patty 5 is, ik ben de tel kwijt, komt Marga naar buiten met een verhaal hoe zij Chimène heeft opgevangen in een moeilijke tijd, op Ibiza. Hoe ze daar voor het eerst samen hebben gezongen. Als je in het Beeld- en Geluidarchief de uitzendingen van Patty’s Fort uit 2005 opzoekt, zul je zien dat ik Chimène heb uitgenodigd op Ibiza om in een moeilijke periode allerlei kuren, therapieën en gesprekken te ondergaan. Marga was daar ook bij en op de laatste avond hebben we met z’n drieën gezongen als Luv’. Chimène deed de partijen van José Hoebee. Dat beste kind had nog nooit gezongen. Het maakt mij nu ook weer allemaal niets uit, maar ik lees dat en dan ben ik totaal verbaasd. Hoezo?! Ik denk dat Marga zelf een beetje last heeft van de ziekte van belangrijkheid tegenwoordig.’

IK MOET HELEMAAL NIETS

Met programma’s als Vetgelukkig?!, 4-handen-op-1-buik, The Roast en Ranking the Stars was Patty het laatste jaar eigenlijk niet minder op tv dan de jaren daarvoor. Opeens leek alles weer samen te komen. Patty presenteerde Hotter than my daughter op RTL 5 en net toen iedereen aan dat nieuwtje gewend was, kwam het bericht naar buiten dat ze een driejarig contract tekende bij RTL. De dag daarna gevolgd door de mededeling dat er toch geen contract werd getekend. Voelde het dan toch niet goed? ‘Jawel hoor. Het voelde prima. Maar een contract tekenen bij zo’n groot bedrijf houdt nogal wat in. Je moet van alles, je mag ook van alles niet. Dus toen het contract opgesteld moest worden, bleven we schaven en schuiven. Op een gegeven moment heb ik gezegd: laten we het niet doen. Het programmapakket dat voor me lag sprak me niet helemaal aan. Als je dan ook nog van alles moet en niet mag, dan wordt het gedoe. Ik doe het niet voor het geld, zekerheid heb ik ook geen behoefte aan. Zoals ik aan het begin zei, er was een tijdje dat ik niet op m’n plek was. Niet helemaal senang. Nu ik weer lekker in mijn vel én in mijn hoofd zit, maak ik me niet zo druk. Het komt echt vanzelf allemaal op z’n pootjes terecht. Altijd. Ik mag aanschuiven bij Late Night, ik presenteer Hotter than my daughter. Dat ik met dit format en mijn presentatie mag meebouwen aan het groeiende RTL 5, is vleiend. Dat RTL mij dat vertrouwen geeft, is een fijn gevoel, maar het programma zelf hoort denk ik op 4 thuis. Gewoon omdat het altijd zo’n kijkcijferkanon is. Door het niet tekenen van het contract was het dus nu heel eenvoudig te combineren met de opnames voor TLC en een nieuw seizoen 4-handen-op-1-buik. Daar heb ik ook zo veel zin in.’

65 jaar Brard

Volgend jaar wordt La Brard 65 jaar en je zult dus echt je best moeten doen om haar tot die tijd niet ergens tegen te komen op je beeldscherm. Ondertussen wordt ze gevolgd door twee schrijvers die op haar 65ste verjaardag de biografie Patty zullen presenteren.

Vanaf dan zal Patty ook in de theaters te zien zijn. Momenteel is ze druk aan het schrijven met Wilko Terwijl en Ruben van der Meer die de onewomanshow ook regisseert. De productie is in handen van Tijl Beckand. Patty: ‘Het is zo hard lachen met die jongens. Zij hebben ook de theatershow met Fred van Leer gemaakt. De mensen die er zogezegd verstand van hebben, geloofden
er allemaal niet in. Moet je eens kijken wat een volle zalen Fred trekt. Fred is leuk. Als je dan gaat schrijven met Wilko en Ruben, ik kan je nu uit ervaring vertellen dat je tijdens het schrijven al gevouwen ligt van het lachen.’ Telkens als ze een voorbeeld wil geven, kapt ze het gauw af omdat ze nog niet te veel wil weggeven, of omdat het idee nog in de kinderschoenen staat. Maar wel elke keer een grote lach als ze iets wil vertellen. Je merkt dat er veel gelachen wordt tijdens de voorbereidingen.

Ook de biografie die verschijnt wordt door grote namen uit het vak gemaakt. Michel van Egmond die de bio’s schreef van Kieft en Van der Gijp, schrijft Patty’s verhaal samen met Antoinette Scheulderman, de enige die Michelle Obama mocht interviewen. En nu dus Patty Brard. Dat belooft wat voor 2020. Langzamerhand krijgen wij het idee dat Patty eigenlijk nog maar net begonnen is. ‘Nee hoor dat niet. Nog een jaar of tien lekker knallen en mooie dingen maken. Dingen die bij me passen. Nieuwe dingen. Dan zien we wel weer.’